فهرست مطالب
Toggleتوجه به استاندارد آب استخر و ارزیابی شاخص کیفیت آب از نکات مهم جهت بهداشت محیط استخر میباشد. این شاخصهای تضمینکننده سلامت شناگران بوده و در صورتی که بدان توجه لازم نگردد امکان بروز و انتقال بیماری برای شناگران ایجاد خواهد شد. در نگهداری استخر باید ارزیابی شاخص کیفیت آب استخر، کنترل آب استخرها با استفاده از استانداردهای بهداشتی، بکارگیری سازههای مناسب استخر، مدیریت صحیح و مستمر کارکرد تاسیسات، پایش و … مورد توجه قرار گیرد.
همچنین باتوجه به اهمیت تاثیر PH بر کلر آب در استاندارد آب استخر، باید مواردی نظیر میزان ph آب استخر، میزان استاندارد کلر در آب استخر، مقدار مصرف آب ژاول در استخر و قلیائیت کل نیز ارزیابی شود.
با توجه به اهمیت بسیار بالای استاندارد آب استخر در این مطلب از وب سایت فروشگاه تجهیزات استخر و جکوزی آبیکو به توضیح آن پرداختهایم.
ارزیابی استاندارد آب استخر
بهداشت محیط استخر و توجه به استاندارد آب استخر به شدت تحت تاثیر انجام نگهداری و پایش مناسب آن میباشد. عدم توجه به استاندارد آب استخر سبب بروز خطرات جدی خواهد شد. توجه نمایید که در ارزیابی شاخص های بهداشتی کیفیت آب استخر لازم است تا تمامی معیارهای شیمیایی را مورد بررسی قرار دهید. مهمترین شاخصها در کنترل آب استخرها با استفاده از استانداردهای بهداشتی را در ادامه این مطلب برای شما عزیزان توضیح دادهایم؛
سختی آب استخر را جهت استاندارد آب استخر بررسی کنید
سختی آب استخر یکی از مهمترین عوامل شیمیایی در آب استخر و بررسی استاندارد آب استخر میباشد. این عامل تاثیر بسیار زیادی در خورندگی و رسوب آب استخر خواهد داشت. در نتیجه عدم توجه به این عامل میتوان سبب کاهش عمر تاسیسات استخر شد. با توجه به تحقیقات انجام شده بر روی میزان سختی آب شهرهایی چون ارومیه، یزد و کرمان، محققان به این نتیجه رسیدند که آب ارومیه دارای سختی پایینتری است. در نتیجه آب این شهر نسبت به دیگر شهرها مطلوبتر میباشد.
میزان استاندارد کلر در آب استخر
با توجه به اهمیت و تاثیر کلر بر ph آب، توجه به میزان استاندارد کلر در آب استخر از دیگر نکات بسیار مهم است. از معیارهایی که برای ارزیابی ضدعفونی آب استخر مد نظر قرار میگیرند، میتوان به میزان کلر آزاد موجود در آب استخر اشاره نمود. طبق استاندارد ملی در PH برابر 7.2 الی 7.8 مقدار کلر آزاد باقی مانده در آب برابر 1 تا 3 گرم در 1000 لیتر یا همان ppm میباشد. در حالیکه اگر PH برابر 5.7 الی 6.7 باشد مقدار کلر آزاد باقی مانده درآب باید برابر 6/0 میلیگرم باشد تا چشم شناگران دچار سوزش نشود.
پس میتوان نتیجه گرفت تنها غلظت کلر آزاد باقی مانده عامل اصلی برای گندزدایی آب استخر نمیباشد و باید میزان ph آب استخر با استفاده از کیت سنجش کلر و ph اندازهگیری و در نظر گرفته شود.
PH بالا یا پایینتر سطح استاندارد آب استخر
میزان ph آب استخر با کارایی کلر رابطه عکس دارد به این معنا که با افزایش مقدار PH آب استخر، کارایی کلر کاهش مییابد. در صورتی که PH آب از 7.8 بیشتر باشد تنها 20 درصد مقدار کلر موجود در آب بهصورت اسید هیپوکلرو که دارای خاصیت ضد عفونی کنندگی میباشد، موثر باقی خواهد بود.
از اینرو میزان PH آب نباید از سطح استاندارد بالاتر یا پایینتر شود زیرا در چنین حالتی مشکلاتی به همراه خواهد داشت و استاندارد آب استخر با مشکل مواجه خواهد شد. در صورتی که مقدار PH آب از حد استاندارد بیشتر باشد باعث جرم گرفتگی کف استخر، دیوارهها، لولههای آبرسانی، سیستمهای تصفیه صافی شنی و … خواهد شد.
همچنین اگر PH از حد استاندارد پایینتر باشد مشکلاتی نظیر خوردگی لولههای آبرسانی و سیستم تصفیه، از بین رفتن کلر، ایجاد لک، تحریک و سوزش چشم و پوست شناگران را به همراه خواهد داشت.
در صورتی که PH آب بالا باشد لازم است به آب اسید خوراکی افزوده شود تا این شاخص کیفیت آب استخر به حد مطلوب خود برسد اما این کار هزینههایی در بر دارد. طبق تحقیقات انجام شده در آمریکا درصورتی که میزان PH و کلر آزاد باقی مانده در آب به درستی اندازهگیری شود، میتوان با اطمینان 95 درصدی در ارتباط با آلودگی میکروبی آب استخر قضاوت کرد و بهترین و صحیحترین تصمیم را جهت حفظ استاندارد آب استخر گرفت.
تمایل آب استخرها بهطور ذاتی به افزایش میزان PH است، PH آب استخر براثر لوازم آرایشی، تعرق و سایر آلودگیها افزایش خواهد یافت. برای کاهش میزان PH، اسید خشک گاردکس یکی از بهترین انتخابها میباشد.
قلیائیت کل (Total Alkalinity)
“قلیائیت کل” از دیگر شاخصهای کیفیت و استاندارد آب استخر است. این عامل را میتوان مهمترین مورد در تعادل شیمیایی آب استخر دانست. این پارامتر نشان دهنده میزان یونهای کربنات، بیکربنات، هیدروکسید و سایر مواد قلیایی موجود در آب است و نزدیکی زیادی با PH آب استخر دارد.
شاخص قلیائیت کل، بیان کننده مقاومت آب در برابر تغییرات pH است. این به این معناست که مواد قلیایی موجود در آب، همچون مانعی برای تغییر ناگهانی PH عمل میکنند.
در صورتیکه مقدار قلیائیت کل آب استخر پایین باشد، علاوهبر ناپایدار کردن آب در برابر تغییر pH، موجب خوردگی در سطوح بتنی و رنگ شده استخرها میگردد.
در صورتیکه مقدار قلیائیت کل آب استخر بالا باشد، آب استخر کدر شده و در برخی نقاط استخر شاهد رسوب خواهید بود.
بازه تعریف شده قابل قبول برای مقدار قلیائیت کل آب استخر، به نوع مواد ضدعفونی کننده بکار رفته برای آب استخر بستگی دارد. اگر از محلول کلر، گاز کلر یا محلول برم به عنوان ضد عفونی کننده آب استخر استفاده شود، بازه مناسب قلیائیت کل آب استخر، بین 100 تا 120 ppm خواهد بود و در صورت استفاده از کلر ناپایدار این بازه باید بین 80 تا 100 ppm باشد.
تنظیم میزان قلیائی بودن آب استخر ( تنظیم PH)
در صورتیکه برای اندازهگیری میزان قیائی بودن آب و استاندارد آب استخر از تست کیت استفاده کردید و مقدر قلیائی بودن آب از بازه قابل قبول بیشتر بود، با استفاده از روشهای زیر میتوانید برای تنظیم مجدد استفاده کنید:
- افزودن کربنات سدیم (جوش شرین) برای افزایش PH کل آب استخر. برای استفاده از این روش طبق یک قاعده تجربی، به ازای هر 10 هزارلیتر آب، 1 میلی گرم بی کربنات سدیم به آب اضافه کنید.
- افزودن اسید به آب برای کاهش PH یا میزان قلیایی بودن آب استخر
استاندارد کدورت آب استخر از نمونه موارد مهم در استاندارد آب استخر
کدر بودن آب که با عنوان کدورت یا نوردیدگی آب معرفی شده و توانایی آب در عبور دادن نور بوده و یکی از ویژگیهای فیزیکی آب و شاخص کیفیت آب استخر به شمار میرود.
این ویژگی معیاری برای میزان جذب نور و یا پراکندگی نور توسط ذرات معلق در آب میباشد. کلر آزاد باقی مانده در آب استخر و کدورت با یکدیگر ارتباط معکوس دارند و افزایش کدورت آب، اصلیترین عاملی است که میزان کلر آزاد باقی مانده در آب را کاهش داده و PH را افزایش میدهد.
لازم به ذکر است که کدورت استخر به دو دلیل اصلی بالا بودن PH و بالا بودن TDS بستگی دارد. (TDS میزان ذرات معلق در آب را نشان میدهد)
اما متاسفانه صاحبان استخر نسبت به این عامل مهم بیتوجه بوده و به ضدعفونی کردن آب استخر اقدام میکنند. این کار باعث میشود مقدار یون هیپوکلریت در PH بالا افزایش یافته و اثر کلر روی میکروبها کاهش یابد. بهعلاوه کلر زیاد در آب باعث سوزش چشم، آلرژی، درماتیت پوستی، ناراحتیهای گوارشی و تنفسی میگردد. پس میتوان نتیجه گرفت کدورت آب مانع بهبود فرآیند گندزدایی و کاهش تاثیر ماده گندزدا میگردد و باید به استاندارد کدورت آب استخر توجه نمود.
درجه حرارت استاندارد استخر
میزان حرارت استاندارد آب استخر 29 درجه سانتیگراد است و شرایط مطلوب و ایدهآلی را برای استخر فراهم میکند. در صورتی که دمای آب استخر بالاتر از حد استاندارد باشد محیط مناسبی برای رشد جلبکها و میکروبها فراهم میگردد و بروز بیماریهای پوستی و عفونی برای شناگران به همراه دارد.
پتانسیل اکسیداسیون-احیاء
عمل پتانسیل اکسیداسیون-احیاء (ORP) یا اکسیداسیون در آب یک عامل اکسید کننده به شمار میرود. این عامل یکی از شاخص های کیفیت آب استخر و استاندارد آب استخر است که برای تشخیص راندمان گندزدایی در استخرهای شنا مورد ارزیابی قرار میگیرد. بین پارامتر اکسیداسیون و کیفیت باکتریولوژیکی آب همبستگی وجود دارد و میزان استاندارد اکسیداسیون 650-700 mv میباشد. در صورتی که میزان اکسیداسیون از میزان استاندارد کمتر باشد، فرایند گندزدایی آب استخر و ماده گندزدا با راندمان پایینتری خواهد داشت.
ارزیابی میکروبی شاخص کیفیت آب استخر
باکتریهای شاخص آلودگی مدفوعی آب توسط بررسی کیفیت میکروبی آب استخر مورد ارزیابی قرار میگیرد. مطابق استاندارد آب استخر موجود مقدار کلیفرمهای مدفوعی آب باید برابر صفر باشد.
تحقیقات و آزمایشات حاکی از آن است که بین میزان کلر آزاد باقی مانده در آب استخر و مقدار وجود باکتریهای موجود در آب رابطه عکس وجود دارد. برخی از میکروبها به شرح زیر هستند:
استرپتوکوکهای مدفوعی
استرپتوکوکهای مدفوعی یکی از ارگانیسمهای شاخص کیفیت و استاندارد آب استخر میباشد که جهت بررسی کیفیت میکروبی آب اندازهگیری میشود. این میکروارگانیسمها در مجرای روده ای انسان و حیوانات خونگرم وجود دارند و برای ارزیابی آلودگی آب مورد بررسی قرار میگیرند.
حداکثر مقدار استرپتوکوکهای مدفوعی که در آب استخر موجود میباشد برابر 100 عدد در 100 میلیلیتر آب است. اگر این میزان بیشتر باشد، شناگران در معرض خطر ابتلا به اختلالات معده و روده میباشند.
استافیلوکوک اورئوس
استافیلوکوک اورئوس از دیگر باکتریهای موجود در آب استخر است که به عنوان شاخص کیفیت و استاندارد آب استخر ارزیابی میشود.
بیشترین میزان مجاز این باکتری در آب 50 عدد در 100 میلیلیتر آب است. در صورتی که از حد استاندارد بیشتر باشد عفونتهای پوستی، چشمی، التهاب گوش خارجی، عفونت مجرای ادرار و زرد زخم را برای شناگران به همراه خواهد داشت. این باکتری در مخاط بینی، پوست و مدفوع انسان وجود دارد.
جمع بندی نکات مرتبط با بهداشت محیط استخر
با بررسی دقیق و اصولی شاخص کیفیت و استاندارد آب استخر میتوان به ارتباط معنادار و معکوس موجود میان پارامترهای میکروبی، استاندارد کدورت آب استخر و PH با میزان کلر آزاد باقی مانده در آب پی برد و میتوان نتیجه گرفت موثرترین فاکتور کاهش عوامل میکروبی و شیمیایی در آب مقدار کلر آزاد باقی مانده در آب استخر میباشد که باید مرتبا پایش گردد. به علاوه لازم است مقدار PH برای کنترل بهتر و موثرتر ماده گندزدا مورد بررسی قرار گیرد.
برای کاهش کلر آب استخر چه کنیم؟
معمولا کلر آب به مرور زمان کاهش پیدا میکند کافی است در معرض نور خوشید قرار بگیرد اما محصولاتی در بازار موجود است که کاهنده کلر هستند.
برای کاهش قلیاییت کل چه کنیم؟
اسید خشک گاردکس علاوهبر کاهش ph ، قلیاییت کل را هم کم میکند. علاوه بر آن محصولات پیسیمار توصیه میشود.
کاربرد آب ژاول برای استخر چیست؟
کاربرد و مقدار مصرف آب ژاول در استخر در حذف آلایندههای موجود در آب تاثیر دارد. در پاسخ به این پرسش که در استفاده از آب ژاول به چه نکاتی توجه کنیم نیز باید گفت در زمان استفاده از آب ژاول برای استخر توجه به ph مهم است. لازم به ذکر است که با توجه به روشهای مدرن گندزدایی آب استخر استفاده از آب ژاول یا کلر مایع فقط در استخرهای عمومی انجام میشود.
برای برخورداری از مشاوره رایگان جهت ارزیابی شاخص کیفیت آب استخر و استفاده از تخفیفات ویژه فروشگاه آبیکو، کافیست فرم زیر را پر نمایید، همکاران ما مشتاقانه در اسرع وقت با شما تماس میگیرند.