وبلاگ

پر کردن آب استخر با آب چاه و چالش های آن

چالش های پر کردن آب استخر با آب چاه

چالش‌ های پر کردن آب استخر با آب چاه شاید در ابتدا مناسب بوده و بسیار خوب باشد و شفافیت آب چاه زیبایی استخر را دو چندان کند. اما توجه داشته باشید که همیشه ارزان‌ترین و آسان‌ترین راه، بهترین راه نیست و بعد از مدتی برای استخر شما و تجهیزات استخر مشکلاتی به همراه خواهد داشت که در ادامه این مطلب از فروشگاه تجهیزات استخر و جکوزی آبیکو قصد داریم شما را با چالش‌های پر کردن استخر آشنا کنیم.

چهار جزء اصلی استخرها

هر استخر چه استخر خانگی و چه عمومی دارای چهار جزء اصلی است که برای داشتن اوقات خوب و لذت‌بخش باید به خوبی از این چهار جز استخر نگهداری شود. این چهار جزء شامل موارد زیر می‌باشند:

آب استخر

تمیز بودن آب استخر از شما و سایرین در برابر آلودگی‌ها و آلاینده‌ها حفاظت می‌کند. به علاوه به میزان زیادی از تعمیرات سخت‌افزاری پر هزینه که حاصل خوردگی یا تجمع مواد معدنی است، جلوگیری می‌کند و به کل استخر دوام بیشتری می‌بخشد.

دیوار داخلی

تجهیزات داخل استخر، دیوارهای سرامیک شده یا رنگ شده استخر، همیشه با آب و شناگران در تماس هستند و فضای داخلی استخر و دیوراه‌های آستر شده با آب و هر آنچه وارد استخر می‌شود دائما در تماس هستند و تمیز نگه داشتن این سطوح و پاک کردن جلبک‌ها، کپک‌ها و سایر مواد آلاینده کمک شایانی به تمیز و ایمن بودن استخر می‌کند.

سیستم فیلتر

سیستم فیلتر و پمپ تصفیه استخر، قلب استخر شما هستند. زیرا پمپ استخر آب می‌کشد و گردش آب ایجاد می‌کند، فیلترها آلودگی‌های آب را تصفیه کرده و در نگهداری استخر و حفاظت شناگران در برابر آلودگی‌ها نقش دارند. بدون فیلتر، عملکرد استخر ضعیف بوده و آب کدر و غیرقابل استفاده خواهد شد. با توجه به نوع ساختار استخر ممکن است از فیلترهای مختلفی نظیر موارد زیر استفاده شود :

سیستم اسکیمر یا سرریز استخر

اسکیمر یا سرریزها وظیفه زدودن ناخالصی‌ها، مواد زائد موجود روی آب نظیر برگ‌ها در استخرهای روباز را برعهده دارند.

مشکلات پر کردن آب استخر با آب چاه

اگرچه هیچ دو استخری یکسان نیست و بی‌تردید با گذشت زمان با چالش‌های مختص به خود روبرو خواهند بود، اما شناخت اجزای استخر به شما در نگهداری بهتر استخرهای خانگی کمک خواهد کرد. یکی از مواردی که افراد نسبت به آن بی‌توجه هستند و استفاده می‌کنند، پر کردن استخر با آب چاه است که ممکن است به دلایل زیر باشد:

  • در دسترس نبودن آب تصفیه شده شهری
  • و یا هزینه کمتر استفاده از آب چاه برای پر کردن استخر

اما این روش معایبی به همراه دارد، زیرا آب چاه در مناطق جغرافیایی گوناگون کیفیت متفاوتی دارد که در ادامه متداول‌ترین مشکلات ناشی از ناخالصی‌ها و املاح موجود در آب معرفی شده‌اند:

فلزات سنگین

از مهم‌ترین چالش‌های پر کردن آب استخر با آب چاه غلظت بالای املاح و فلزات سنگین نظیر مس و آهن می‌باشد. وجود میزان زیادی از این مواد در آب چاه موجب رسوب گذاری، لکه گذاری روی سطوح و افزایش مصرف مواد ضدعفونی کننده برای استخر می‌شود. آب چاه حاوی آهن بالا، تاثیر منفی روی عملکرد دستگاه ضدعفونی کننده اشعه ماوراء بنفش (UV) می‌گذارد. سازندگان دستگاه‌های UV با توجه به آنکه بیشترین اثربخشی ضدعفونی کنندگی دستگاه تا طول موج 254 نانومتر است، توصیه می‌کنند میزان آهن موجود در آن از 0.3 ppm تجاوز نکند.

در چنین حالتی نه تنها ضدعفونی با اشعه UV و استفاده از سختی گیرها برای گرفتن سختی آب استخر اثربخش‌تر است، بلکه از رسوب‌گذاری روی شیشه کوارتز دستگاه جلوگیری می‌شود. اما میزان آهن بیشتر از این میزان اثر بخشی اشعه را کاهش می‌دهد.

نگهداری استخر پر شده با آب چاه و حذف فلزات سنگین

برای حذف فلزات سنگین می‌توان از مواد شیمیایی مخصوص استفاده کرد و یا بخشی از آب استخر را با آب تازه با حجم فلزات کمتر می‌توانید جایگزین نمایید. با این کار تا حدودی می‌توانید از بروز مشکلات پیشگیری نمایید.

میکروب و باکتری از چالش‌های پر کردن آب استخر با آب چاه

از دیگر چالش های پر کردن آب استخر با آب چاه این است که احتمال دارد در اثر مجاورت با سپتیک تانک و نفوذ آب سرریز حاصل از بارندگی‌های سنگین، آب چاه دچار آلودگی‌های میکروبی شده باشد.

باکتری آهن از چالش‌های پر کردن استخر با آب چاه

بسیاری از آب چاه‌ها دارای “باکتری آهن” هستند. این باکتری‌ها به آهن می‌چسبند و آن را حمل می‌کنند. طی آزمایشات گسترده، آهن ممکن است به صورت مجزا در آب چاه نباشد. اما از طریق باکتری‌های آهن اثر خود را روی آب می‌گذارد. از این رو شناسایی آن اندکی پیچیده است. از چالش‌های پر کردن آب استخر با آب چاه این است که در صورت وجود باکتری آهن درون آب، رنگ آب قهوه‌ای شده و روی سطح استخر لکه گذاری می‌کند.

کل مواد جامد محلول (TDS) و سختی کل

از دیگر چالش‌های پر کردن آب استخر با آب چاه، میزان مواد جامد محلول(TDS) آب می‌باشد. مقدار TDS نشان دهنده‌ی مجموع کل یون‌های محلول در آب شامل موارد زیر می‌باشد:

  • فلزات
  • نمک‌ها
  • مواد معدنی
  • و سایر املاح

مهم‌ترین یون‌های موجود در آب که نشان دهنده میزان سختی کل (Total Hardness) آب هستند، یون‌های منیزیم و کلسیم می‌باشند. منظور از میزان سختی کل آب، تمایل آب به ایجاد رسوب‌گذاری کربناتی است. در مواردی که سختی کل آب چاه از 1000 ppm بیشتر باشد، باید محل چاه تغییر داده شود و از چاه جدیدی استفاده کرد.

بهترین راهکار برای کاهش مواد جامد محلول

برای کاهش سختی آب باید بخشی از آب استخر را با آب و با سختی کمتر جایگزین کنید. راه حل مناسب‌تر برای کنترل سختی آب، قرار دادن یک دستگاه سختی‌گیر رزینی در مسیر لوله استخری می‌باشد. با این کار آب جبرانی استخر که از طریق خط پرکن وارد استخر می‌شود، دارای سختی بسیار کمی بوده و به تدریج مانع افزایش زیاد سختی کل آب می‌شود.

نیترات

نیترات و نیتریت در آب چاه‌های مناطق کشاورزی و روستایی وجود دارد. از چالش های پر کردن آب استخر با آب چاه ورود نیترات به آب است که از طریق سپتیک تانک و کودهای شیمیایی رخ می‌دهد. نیتریت در استخرها سریعا اکسید شده و به نیترات تبدیل می‌شود. وجود نیترات بیشتر از 25 ppm در آب استخر موجب رشد جلبک می‌گردد.

راهکار

در حال حاضر تنها راهکار برای کاهش نیترات آب چاه، رقیق کردن آب استخر با آب تازه و با نیترات کمتر می‌باشد. به علاوه لازم است تست نیترات آب در فواصل زمانی منظم انجام شود. استفاده از سولفات مس یا کات کبود نیز باعث کاهش نیترات آب می ‌شود.

نگهداری استخر پر شده با آب چاه

با توجه به این موارد پیشنهاد می‌کنیم برای کاهش چالش های پر کردن آب استخر با آب چاه ، چند اقدام مهم را پیش از استفاده شناگران از استخر انجام دهید و بهداشت آب را تضمین نمایید:

تنظیم pH آب استخر

PH مناسب آب استخر بین 7.2 تا 7.6 است. پس لازم است PH آب با تست کیت سنجش شیمیایی آب اندازه‌گیری شود و در صورت نیاز با مواد شیمیایی تنظیم کننده PH مقدار آن تنظیم گردد.

تنظیم قلیائیت آب استخر

قلیائیت آب بیانگر مقاومت آب در برابر تغییرات PH می‌باشد و بازه مناسب آن بین 80 تا 120 ppm است.

اضافه کردن کلر از راهکارهای مقابله با چالش های پر کردن آب استخر با آب چاه

در استخرهای خانگی و خصوصی معمولا از قرص کلر استخری یا پودر کلر استخری استفاده می‌شود. میزان مناسب کلر آزاد برای آب توسط تست کیت کلر اندازه‌گیری می‌شود. این مقدار باید بین 0.6 تا 1.5 ppm باشد.

پیشگیری از جلبک

روشن کردن سیستم تصفیه استخر در مدت زمان کافی در طول روز، کنترل مقدار کلر و تنظیم PH آب بهترین روش‌ها برای پیشگیری از رشد جلبک است.محلول ضد جلبک پول پلکس از نمونه پیشنهادات ما برای پیشگیری از رشد جلبک می‌باشد.

تنظیم سختی کل آب در زمان پر کردن استخر با آب چاه

سختی آب منجر به رسوب‌گذاری در استخر و افزایش تمایل آب به خوردگی موادی نظیر گچ و مواد پشت موزایک می‌گردد. این سختی به دو صورت موقت و دائم می‌باشد. سختی موقت با جوشاندن آب از بین می‌رود اما سختی دائم با استفاده از روش‌های زیر رفع می‌گردد:

  • استفاده از سختی‌گیر رزینی در مسیر پرکن آب استخر
  • رقیق کردن آب با آب تازه دارای سختی کم
  • کاهش رسوب‌گذاری با تغییر سایر پارامترهای موجود در شاخص لانژلیه

سوالات پرتکرار

در ادامه به سوالات متداول شما عزیزان دربار ه پر کرزدن آب استخر با چاه پاسخ داده‌ایم:

قهوه‌ای شدن آب به چه علت است؟

اگر استخر خود را با آب چاه پر کنید، به دلیل اینکه آب چاه آهن دارد، آب استخر قهوه‌ای می‌شود.

برای رفع قهوه‌ای شدن آب استخرچه راهکاری وجود دارد؟

بهترین راهکار برای این مورد استفاده از محلول ضدآهن یا کاهش دهنده پولپکس است.

دیدگاهتان را بنویسید